ผู้ฝึกสอน crossfit บ้าบางคนมีปัญหาภาวะมีบุตรยาก! ผู้ชายมีฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนต่ำมาก จำนวนอสุจิไม่ดี และแม้แต่การแข็งตัวของอวัยวะเพศไม่ได้ ผู้หญิงยังไม่มีภูมิคุ้มกัน การออกกำลังกายระยะยาวแบบเข้มข้นสูงส่งผลต่อการตกไข่ และพวกเขายังติดอยู่ในอาการที่เรียกว่า "ภาวะกระดูกเชิงกรานเกิน" ซึ่งทำให้กระบวนการคลอดของพวกเขาเจ็บปวดเป็นพิเศษ
นอกจากครอสฟิตแล้ว นักปั่นจักรยานทางไกลและนักวิ่งมาราธอนบางคนก็มีปัญหาคล้ายกัน
ฉันยอมรับว่ามันค่อนข้างจะตื่นกลัว บางทีกีฬาเหล่านี้ก็ไม่ผิด แต่การฝึกหนักเกินไปก็ผิด ผลกระทบจากการฝึกล่วงเกินทางเพศเป็นเรื่องที่ไม่อาจปฏิเสธได้ และการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่จริงจังก็สนับสนุนมุมมองนี้เช่นกัน
การฝึกอบรมมากเกินไปไม่เพียงพอ Overtraining เป็นอันตรายมาก คนส่วนใหญ่รู้ว่าการฝึกมากเกินไปอาจทำให้เมื่อยล้าและทำให้ฟื้นตัวได้ยาก แต่แท้จริงแล้ว อันตรายจากการฝึกซ้อมเกินกำลังนั้นมีมากกว่านั้นมาก บทความนี้จะแนะนำสั้น ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของการฝึกมากเกินไปต่อฟังก์ชันการสืบพันธุ์ของมนุษย์。
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา นักวิชาการจากมหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนาศึกษาผลของการฝึกความอดทนต่อสมรรถภาพทางเพศในคนหนุ่มสาวที่มีสุขภาพดี การวิจัยนำโดย Anthony Hackney นี่ไม่ใช่ผลการวิจัยที่เรียกว่าซึ่งรวบรวมเพียงสามหรือห้าคนและรวบรวมข้อมูลบางส่วนแบบสุ่ม เป็นการวิจัยที่จริงจังกับอาสาสมัครอายุ 18-60 ปีมากกว่า 1,300 คน ในที่สุดการศึกษาก็ค้นพบผลของการฝึกเกินหน้าที่ทางเพศใน 1,077 คน
ถึง
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างเวลาออกกำลังกาย ความเข้มข้นของการออกกำลังกาย อายุ และความต้องการทางเพศ
วิธีการวิจัยใช้แบบสำรวจแบบสอบถาม นักวิจัยได้พยายามทำให้แน่ใจว่าผลการสำรวจแบบสอบถามมีความน่าเชื่อถือ พวกเขาอ้างถึงวรรณกรรมมืออาชีพที่เกี่ยวข้องมากมายเพื่อจัดทำแบบสอบถาม ตัวอย่างเช่น พวกเขาใช้แบบสอบถามกีฬานานาชาติและแบบสอบถาม Baecke สำหรับคำถามเกี่ยวกับการออกกำลังกาย ตลอดจนคำแนะนำของสมาคมโรคหัวใจอเมริกัน คำถามเกี่ยวกับความใคร่หมายถึงแบบสอบถามระดับมืออาชีพ เช่น แบบสอบถามเกี่ยวกับการขาดแอนโดรเจน ตารางการหาปริมาณความใคร่ และตารางอาการสำหรับผู้ชายสูงอายุที่ใช้กันทั่วไปในการวิจัยทางคลินิก
การศึกษานี้กินเวลาหนึ่งปี และมีการสำรวจแบบสอบถามในทุก ๆ สี่เดือนตลอดทั้งปี อาสาสมัครมีส่วนร่วมในกีฬา ได้แก่ วิ่ง ปั่นจักรยาน ว่ายน้ำ และยกน้ำหนัก ข้อมูลจำนวนมหาศาลสรุปได้ดังนี้
ถึง
1. ความต้องการทางเพศมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความเข้มข้นของการฝึกและเวลาในการฝึก ความต้องการทางเพศของผู้ฝึกสอนที่มีความเข้มข้นต่ำถึงปานกลางเป็นเรื่องปกติมากกว่าผู้ฝึกสอนที่มีความเข้มข้นสูง
2. ความต้องการทางเพศของผู้ฝึกสอนระยะสั้นถึงระยะกลางเป็นเรื่องปกติมากกว่าความต้องการของผู้ฝึกสอนระยะยาว
โดยเฉพาะสัดส่วนของคนที่ออกกำลังกาย 1-16 ชั่วโมงต่อสัปดาห์มีความต้องการทางเพศปกติสูงกว่าสัดส่วน 20-40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ถึงสี่เท่า
ตามหลักการแล้ว หากคุณเลือกความเข้มข้นในการฝึกซ้อมสูง ความถี่ในการฝึกซ้อมและเวลาในการฝึกก็ควรลดลงตามไปด้วย
หากคุณต้องฝึกซ้อมแบบเข้มข้นและระยะยาว อย่างน้อยก็อย่าทำเป็นเวลานาน
ร่างกายมนุษย์สามารถทนต่อความเข้มข้นสูงและการฝึกระยะยาวในระยะเวลาสั้น ๆ แต่ถ้าใช้เวลาหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน จะเป็นหายนะสำหรับการทำงานทางเพศ การออกกำลังกายแบบแอโรบิกจะลดความใคร่ของผู้ชาย
ถึง
การวิจัยของ Hackney ไม่ได้ให้ความสำคัญกับระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนมากเกินไป แต่นักวิชาการหลายคนมีการศึกษาระยะยาวได้พิสูจน์แล้วว่าการฝึกมากเกินไปสามารถลดระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนและด้วยเหตุนี้จึงลดความใคร่ คณะกรรมการโอลิมปิกสากลยังได้คิดค้นคำศัพท์เพื่ออธิบายสถานการณ์นี้ ซึ่งเรียกว่าการขาดแคลนพลังงานในกีฬา
“การออกกำลังกายมากเกินไปจะส่งผลต่ออนามัยการเจริญพันธุ์” เป็นคำที่สละสลวยอยู่แล้ว และในบางกรณีก็อาจทำให้เกิดความเสียหายในระยะยาวได้ ตัวอย่างเช่น "ภาวะ hypogonadism ชายแนวสปอร์ต"
การออกกำลังกาย "ปานกลาง" มักจะช่วยเพิ่มการหลั่งฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนและยังส่งเสริมสุขภาพการเจริญพันธุ์ การหลั่งฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนเกี่ยวข้องกับหลายปัจจัย เช่น จำนวนกลุ่มออกกำลังกาย ความถี่ ลำดับ และอาจเป็นทางเลือกที่สำคัญที่สุดของการออกกำลังกาย
การออกกำลังกายที่ใช้กลุ่มกล้ามเนื้อขนาดใหญ่มีผลฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนสูงกว่ามาก ตัวอย่างเช่น กระโดดหมอบมีความสามารถในฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนสูงกว่าแท่นกด (15% เทียบกับ 7%) แต่ปัญหาคือ การเพิ่มขึ้นของระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนมักเกิดขึ้นชั่วคราว และไม่มีหลักฐานชัดเจนว่าจะพิสูจน์ว่าการเพิ่มขึ้นของระดับเทสโทสเทอโรนในระยะยาว
บางครั้งฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนลดลงสองสามวันหลังจากออกกำลังกาย
ถึง
นี้อาจเกี่ยวข้องกับความสมดุลของฮอร์โมนที่เป็นปฏิปักษ์ระหว่างคอร์ติซอลและฮอร์โมนเพศชายในร่างกายมนุษย์ การเพิ่มขึ้นของคอร์ติซอลที่เกิดจากการฝึกความเข้มข้นสูงอาจทำให้ระดับเทสโทสเตอโรนลดลง นักวิชาการบางคนได้ให้คำอธิบายอื่น ๆ ผ่านการวิจัย:
1. เทสโทสเตอโรนจะถูกแปลงอย่างรวดเร็วเป็นเมตาโบไลต์ไดไฮโดรเทสโทสเตอโรนซึ่งแสดงออกเมื่อระดับเทสโทสเตอโรนในเลือดลดลง แต่ไม่ต้องกังวลไดไฮโดรเทสโทสเตอโรนจะไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์และจะถูกเผาผลาญอย่างรวดเร็วในร่างกาย
2. การเพิ่มขึ้นของระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนจะช่วยเพิ่มความไวและการตอบสนองของตัวรับแอนโดรเจน คอมเพล็กซ์ตัวรับฮอร์โมนนี้เริ่มการสังเคราะห์โปรตีนจากกล้ามเนื้อ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่จะจับกับตัวรับเพื่อการสังเคราะห์โปรตีนที่ตามมา ส่งผลให้ระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนลดลงในสองสามวันหลังจากออกกำลังกาย
ถึง
ระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนที่ลดลงในระยะสั้นหลังการออกกำลังกายนั้นโดยทั่วไปแล้วเกิดจากสาเหตุข้างต้น แต่สิ่งนี้แตกต่างไปจากการลดฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในระยะยาวที่เกิดจากการฝึกมากเกินไปที่กล่าวถึงในการศึกษาของ Hackney
overtrain ส่งผลกระทบต่อผู้หญิงอย่างไร?
ถึง
การวิจัยของ Hackney เผยให้เห็นถึงผลกระทบของการ overtraining ต่อผู้ชาย แต่อย่าคิดว่าผู้หญิงจะไม่มีผลอะไร
งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงส่วนใหญ่มีไว้สำหรับการฝึกคนเดียว เป้าหมายคือเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระบบสืบพันธุ์สตรีกับการออกกำลังกาย การออกกำลังกายระยะสั้นจะกระตุ้นเส้นประสาทที่เห็นอกเห็นใจของผู้หญิงและเพิ่ม "แอมพลิจูดของชีพจรในช่องคลอด" ในแง่ของคนธรรมดา การออกกำลังกายสามารถส่งเสริมความแออัดในช่องคลอดของผู้หญิงและเพิ่มความต้องการทางเพศ
อย่างไรก็ตาม การออกกำลังกายที่กล่าวถึงในการศึกษาเหล่านี้โดยทั่วไปแล้วจะใช้เวลาไม่เกิน 45 นาที ซึ่งแตกต่างจากผู้ฝึกสอนแบบครอสฟิต นักวิ่งมาราธอน หรือผู้ที่ชื่นชอบการออกกำลังกายที่ออกกำลังกายเป็นเวลานาน 5-7 ครั้งต่อสัปดาห์
ถึง
การฝึกหนักเกินในระยะยาวของผู้หญิงทำให้เกิดปัญหาคล้ายกับผู้ชาย พวกเขาทั้งหมดเป็นความผิดปกติของต่อมใต้สมอง/hypothalamic ซึ่งทำให้ระดับฮอร์โมนเพศชายและฮอร์โมนเอสโตรเจนลดลง นอกจากนี้ เมื่ออัตราไขมันในร่างกายของผู้หญิงลดลงเหลือประมาณ 11% จะกระตุ้นให้ระบบสืบพันธุ์พักตัว ซึ่งจะนำไปสู่อาการต่างๆ เช่น วัยหมดประจำเดือนและความใคร่ต่ำผลกระทบของการฝึกมากเกินไปต่อผู้หญิงยังสะท้อนให้เห็นในกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกรานพิเศษของผู้หญิงด้วย
การฝึกมากเกินไปจะทำให้กล้ามเนื้ออุ้งเชิงกรานตึงในระดับหนึ่ง ซึ่งจะนำไปสู่ความเจ็บปวดระหว่างมีเพศสัมพันธ์ ความตึงเครียดที่มากเกินไปในส่วนอื่น ๆ ของกล้ามเนื้อก็จะส่งผลต่อกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกรานเช่นกัน นักกายภาพบำบัด Julia Di Paolo กล่าวว่า:“ความตึงเครียดของกระเพาะอาหารจะเกี่ยวข้องกับเอ็นร้อยหวายและความตึงของเอ็นร้อยหวายจะทำให้กล้ามเนื้ออุ้งเชิงกรานตึง ดังนั้นในเวลาส่วนตัว สิ่งที่จำเป็นไม่ใช่แค่ความแน่วแน่ แต่ยังต้องเรียนรู้ที่จะผ่อนคลายด้วย จุดสำคัญประการหนึ่งคือการหลีกเลี่ยงการฝึกหนักเกินไป
เวลาที่โพสต์: ส.ค.-02-2021